பழனி பாரதி

இலக்கண கவிதை…
எழுதிய அழகே…
உருகியதே என் உயிரே…
நீதான் பெண்ணே…
கண்ணில் எரிகிற நிலவோ…

நிலா நிலா நெருப்பில் எரியுதடி…
கனாவினில் உறக்கம் கலையுதடி…
மனம் தினம் குழம்பி தவிக்குதடி…
முடிவினை சொல்வாயோ நீ…

ஒரு மணி அடித்தால் கண்ணே உன் ஞாபகம்…
டெலிபோன் குயிலே வேண்டும் உன் தரிசனம்…
போதும் கண்ணே நீ நடத்தும் நாடகமே…
தூங்கும் போதும் தூங்கவில்லை உன் ஞாபகமே…

சொல்லாமலே சொல்லாமலே…
உன் கண்கள் என் மீது கல் வீசுதே…
சொல்லாமலே சொல்லாமலே…
என் நெஞ்சம் உன்னோடு கை வீசுதே…

சுடிதார் அணிந்து வந்த சொர்க்கமே…
என்மீது காதல் வந்தது…
எப்போது என்று கொஞ்சம் நீ சொல்வாயா…
நீ சொல்வாயா… நீ சொல்வாயா…