புயல் தாண்டியே விடியல்… புதுவானில் விடியல்… பூபாளமே… தமிழே வா… தரணியாள தமிழே வா…

ஒரு மாலை இளவெயில் நேரம்… அழகான இலை உதிா் காலம்… சற்று தொலைவிலே அவள் முகம் பாா்த்தேன்… அங்கே தொலைந்தவன் நானே…

கேளாமல் கையிலே… வந்தாயே காதலே… என் பேரை கூவிடும்… உன் பேரும் கோகிலம்…

கண்ணிரண்டும் நீயே… கனாக்களும் நீயே… கண்ணீர் துளி நீயே… என் அமுதே…

என்ன குறை நான் வைத்தேன் கண்ணே… என்ன நினைத்து வளர்த்தேன் உன்னை… கண்ட கனவும் வீணாய் போகுமா…

கானல் நீரில் பூத்த முல்லையே… கண்கள் பொய்கள் சொல்வதில்லையே… வாழ்வின் வார்த்தை ஒன்று சொல்லியே… வலியுடன் நீங்கி போவதென்ன தள்ளியே…

மழையின் சாரலில் மழையின் சாரலில்… நனைய தோன்றுது நடுங்க தோன்றுது… பிழைகள் என்றே தெரிந்தும் கூட… பிடித்துப் போனது புதையல் ஆனது…

என்னுயிரே என்னுயிரே… யாவும் நீதானே… கண் இரண்டில் நீ இருந்து… பார்வை தந்தாயே…

எதுவரை போகலாம் என்று… நீ சொல்லவேண்டும்… என்றுதான் விடாமல் கேட்கிறேன்…

உயிரின் உயிரே உயிரின் உயிரே… நதியின் மடியில் காத்து கிடக்கின்றேன்… ஈர அலைகள் நீரை வாரி… முகத்தில் இரைத்தும் முழுதும் வேர்கின்றேன்…